GARDAŞIM GELİYOR
Ekmek diye Almanya’ya giden can.
Beş yavruyu gözü ile güden can.
Çileli ömrüyle savaş eden can.
Maziye kandili yaktı geliyor.
Dünya malı benim neyimde diye,
Hayalim var emmim, dayımda diye,
Beklesin gardaşlar köyümde diye,
Azrail’e boncuk taktı geliyor.
Kanser yarası var sineye batan…
Gelmezsen darılır vatanda atan.
Eşi Huri gelin elinden tutan,
Kaldırdı kaşını baktı geliyor.
Bağrındaki yanar dağı yelleyip,
Yaraların sardırmadan külleyip,
Beyaz mendilini alla gülleyip,
İsyan bayrağını çekti geliyor.
Dostların ağladı ,ağıtlar yaktı.
Ablası Zekiye yüzüne baktı.
Yeryüzü kaynadı ,bulutlar aktı.
Dağlara dumanı çöktü geliyor.
Ramazan’ım gözyaşımı silerek,
Destan yazdım duyacağın bilerek,
Karşıla mahşerde beni gülerek,
Kadere boynunu büktü geliyor.
13-10-2010- Çarşamba
?xml:namespace>